De beste producten in elke categorie

Inleiding: Waarom ik de MagSafe Duo wilde ontdekken Ik herinner me nog goed dat ik voor het eerst hoorde over Apple’s MagSafe Duo: een opvouwbare oplader die zowel je iPhone als je Apple Watch (of AirPods‑case) tegelijk van stroom voorziet. Als elektronicablogger ben ik altijd op zoek naar die ene accessoire die naadloos integreert in mijn Apple‑ecosysteem en tegelijkertijd praktisch is voor onderweg. Mijn bureau lag vol losse laadkabels en -blokjes, van iPhone‑Lightning tot Watch‑puck en AirPods‑Qi‑pad. Telkens weer verwisselen kostte me onnodig tijd en zenuwen. Toen Apple aankondigde dat de MagSafe Duo in je rugzak past én alle MagSafe‑apparaten in één keer snel oplaadt, maakte mijn hart een sprongetje. Zou dit de oplossing zijn waar ik al die jaren op wachtte? Unboxing: mijn eerste kennismaking met de MagSafe Duo Het begon met een strak wit doosje, typisch Apple: zonder schreeuwerige foto’s, enkel de typerende zilveren MagSafe‑Duo‑contour op de voorkant. Bij het openen vond ik de volgende onderdelen keurig georganiseerd in kartonnen trays: De MagSafe Duo‑unit zelf, verpakt in een zacht tasje met fluwelen voering. Een USB‑C‑naar‑Lightning‑kabel (1 m), kort maar functioneel. Een beknopte snelstartgids en de verplichte Apple‑stickers. Geen extra adapter, want Apple gaat ervan uit dat je die al hebt (of los aanschaft). Mijn eerste indruk van de oplaadeenheid: compact, bijna luxueus zwaar voor zijn formaat, en solide gevormd. De vouwbare scharnier voelt stevig, niet te strak en niet te los, precies genoeg om met één hand te openen en te sluiten. De zachte siliconen ringen op de oplaadvlak‑kant gaven me vertrouwen dat mijn glasplaat iPhone en mijn aluminium Watch‑achterkant geen krasjes opliepen. Design en bouwkwaliteit: minimalistisch meets functioneel Toen ik de MagSafe Duo voor het eerst in mijn hand nam, viel me de perfecte balans op: enerzijds het minimalistische Apple‑design met strakke lijnen en een matte, licht getextuurde finish, anderzijds een bijna industriële robuustheid. De hendel waarmee je de tweede oplaadvlak naar voren klapt, voelt solide aan. Je vouwt hem open tot ongeveer 90°, waarna de iPhone‑oplaadplaat bijna verticaal staat—handig voor Face ID‑ontgrendeling terwijl hij aan het laden is. Onderop vind je een rubberen voetje over de volle breedte, wat voorkomt dat de Duo over je bureau schuift terwijl je je devices op‑ en afzet. De hoeken zijn afgerond, zonder scherpe randen die je tas zouden beschadigen. Mijn exemplaar voelt geen greintje goedkoop of plastic; het liefst zou ik ‘m in m’n nachtkastje tentoonstellen. De scharnierconstructie oogt alsof hij tegen duizenden open‑dicht‑cycli kan, dus ik verwacht geen snel vermoeid scharnier in de toekomst. Techniek achter MagSafe: hoe het opladen precies werkt MagSafe begon ooit als magnetische MacBook‑lader, maar met de iPhone 12 introduceerde Apple MagSafe‑oplaadcircuits en -magneetjes in de backcover. De MagSafe Duo bouwt daarop voort: elk oplaadvlak bevat een cirkelvormige MagSafe‑spoel en twaalf gelijke magneetjes, precies gepositioneerd om je iPhone (12 of nieuwer) automatisch op de ideale plek te klikken. Je voelt de zachte magneet‑“klik” als de telefoon dicht genoeg in de buurt is. Dat betekent dat de spoel en de ring in de iPhone perfect uitgelijnd zijn voor maximaal 15 W draadloos laden (bij gebruik van een 20 W+ USB‑C‑adapter). Mijn gewichts­achtige iPhone 14 Pro Max plakte direct vast, ook als ik hem even optilde en weer neerzette. Voor de Apple Watch (Series 7 en nieuwer) en AirPods pro met draadloze case geldt dat de recht‑opstaande Apple Watch‑puck via inductie tot 5 W levert. Bij AirPods ligt dat rond 3 W. Door twee gescheiden circuits kan de MagSafe Duo beide tegelijk aansturen, zonder dat de laad­snelheid voor de iPhone drastisch daalt. In praktijk zag ik dat mijn Watch in ongeveer anderhalf uur voor 80% vol zat tijdens het nachtelijk opladen, terwijl mijn iPhone in dezelfde tijd 50–60% oppikte. De Duo meet de temperatuur van beide apparaten en past de stroom automatisch aan om oververhitting te voorkomen—handig als je besluit om je telefoon intensief te gebruiken tijdens laden. Draagbaarheid en reiservaring: één oplader voor alle Apple‑reizen Een van mijn belangrijkste tests was hoe de Duo zich houdt op reis. Ik pakte ‘m in het bijgeleverde zachte hoesje, samen met mijn 20 W USB‑C‑adapter, Lightning‑kabel en een extra Travel‑USB‑C‑adapter voor lokale stopcontacten. In mijn carry‑on tas nam het pakketje nauwelijks ruimte in: de Duo vouwt op tot een platte, rechthoekige pad van nog geen 150×80 mm, met een hoogte van 15 mm. Je voelt dat hij iets weegt (ongeveer 200 g), maar niet overdreven. Tijdens een weekendtrip naar Berlijn sloot ik de Duo telkens aan in hotelkamers, lobby’s en zelfs op een cafétafel via de USB‑C‑poort van een powerbank. Het gemak van twee devices tegelijk laden—iPhone in de MagSafe‑ring en Watch plat op de puck—bespaarde me telkens weer het zoeken naar twee aparte kabels. Na vijf dagen van fotografie, navigatie en hotellawaai was mijn Apple‑arsenaal nooit zonder stroom: alles stond altijd op 100% ‘s ochtends. Kleine tip: schuif de Watch‑puck iets naar achter als je een dikkere beschermhoes gebruikt, zodat hij stabiel blijft liggen. Dagelijks gebruik: mijn routine met de MagSafe Duo Thuis op mijn bureau is de Duo inmiddels vaste prik geworden. Ik gebruik ‘m voor: Ochtendritueel: zodra ik opsta, leg ik mijn Watch op de puck en mijn iPhone op MagSafe. Dat haalt de eerste 30–40% aan batterij voordat ik m’n bed uitstap. Werkdag: gedurende de dag verbind ik mijn AirPods on‑the‑fly als ik in Zoom‑meetings zit. De Duo herkent direct de AirPods‑case via Qi‑inductie, zodat ik met een tik mijn oplaadcase oplaat. Avond: voor het slapen maak ik ruimte op de Nightstand‑modus van mijn iPhone, zodat het scherm als klok fungeert terwijl hij draadloos oplaadt en ik mijn Apple Watch laad. Het automatisch starten van het laadproces zonder iets in te pluggen voelt als magie. Geen gedoe meer met kabeltjes in krappe ooghoeken of het telkens correct plaatsen van een Apple Watch‑puck in een ronde uitsparing. Die ergonomie bespaart me dagelijks tientallen seconden zoeken en frustratie. Compatibiliteit en beperkingen: wat wel en wat niet De Duo is vooral ontworpen voor Apple‑devices: iPhone 12 en nieuwer, Watch Series 3 en nieuwer, AirPods Pro/2e generatie met draadloze case, en elk Qi‑apparaat tot 5 W. Voor niet‑MagSafe‑iPhones (11 of ouder) werken ze ook, maar de magneetklikken ontbreken en de laadsnelheid zakt naar 7,5 W of zelfs 5 W afhankelijk van je telefoon. Mijn iPhone 13 werkt perfect, mijn iPhone 8 op m’n werk ook, al moet ik soms handmatig gekleurde Qi‑snellaad‑apps toestaan. Voor Android‑telefoons zou ik een los MagSafe‑ring‑accessoire moeten monteren om de spoelen mooi te aligneren. Apple AirPods Pro vulden elke keer correct op, maar voor oudere Qi‑koptelefooncases merk ik soms onstabiel contact. Mijn conclusie: heb je een iPhone 12 of nieuwer én een Apple Watch, dan is deze Duo dé ideale accessoire. Heb je gemengde toestellen, dan moet je accepteren dat niet‑Apple‑apparaten ietwat grilliger laden. Vergelijking met andere opladers: hoor je veel verschil? In de loop der jaren probeerde ik vele draadloze opladers: van goedkope Qi‑pads tot merkloze multi‑device‑oplossingen. De grote verschillen met de MagSafe Duo zijn: Magnetische fixatie: geen schuiven, geen losraken Dual‑output design: echte Apple Watch‑puck en iPhone‑ring Oplaadsnelheid: 15 W voor iPhones versus maximaal 10 W op generic Qi Compactheid: vouwbaar én in één geïntegreerd pakket, terwijl anderen losse units vereisen Ecosysteem‑integratie: Nightstand‑modus, MagSafe‑casemagneten, veiligheidsprotocollen Voor de doorgewinterde Apple‑gebruiker levert de MagSafe Duo een naadloze ervaring die generieke Qi‑chargers simpelweg niet kunnen evenaren. Tips & trucs: het maximale uit je MagSafe Duo halen Gebruik een 20 W+ USB‑C‑adapter: voor de maximale 15 W‑MagSafe‑snelheid. Apple levert deze adapter los of gebruik die van je iPad Pro. Wissel regelmatig de face foam: met een lichtvochtige doek hou je de siliconen ringschoon, voor betere magnetische grip en hygiëne. Kies de juiste hoek: zet de iPhone‑plaat licht schuin voor Face ID en voor je Apple Watch‑face clockscreen naast je bed. Combineer met iOS‑automatiseringen: stel “Ochtendroutine” in in de Opdrachten‑app om na het opzetten automatisch het weer en je agenda te tonen op het vergrendelscherm. Neem ‘m mee in het Apple Watch‑travel pouch: zo blijft de face foam beschermd en zie je ‘m niet in je handbagage. Mijn eindoordeel over de MagSafe Duo Na maanden van dagelijks gebruik kan ik zonder twijfel zeggen: de Apple MagSafe Duo is voor mij de meest elegante en efficiënte manier om al mijn Apple‑apparaten opladen in één handomdraai. Hij bespaart me kabelchaos, versnelt mijn ochtendritueel en maakt reizen minder rommelig. Ja, hij is niet goedkoop en vereist een losse USB‑C‑adapter, maar de investering verdien je terug in gemak en naadloze integratie. Als je een serieuze Apple‑gebruiker bent met iPhone 12/13/14 en Apple Watch, dan is deze Duo niet zomaar een accessoire, maar een onmisbare tool in je dagelijks leven. Strap‑in, klik je iPhone vast en geniet van ongecompliceerd opladen – ik doe het nu al niet anders meer.

1. Waarom ik de PICO 4 Ultra wilde testen Toen ik voor het eerst las over de PICO 4 Ultra, voelde ik dat er iets bijzonders aan zat te komen in de wereld van virtual en mixed reality. Als elektronicablogger heb ik al heel wat VR-brillen opgezet, van de eerste Oculus Rift tot de nieuwste Meta Quest 3, maar geen enkele combineerde hoge resolutie, krachtige tracking en naadloze pc-connectiviteit zoals deze headset. Met zijn UHD 4K+ scherm, dubbele 32 MP camera’s en AI-ondersteunde full‑body tracking, beloofde de PICO 4 Ultra een unieke ervaring: niet alleen gamen in VR, maar echte mixed reality, waarbij virtuele objecten en je eigen woonkamer samensmelten. 2. Unboxing: mijn eerste kennismaking De PICO 4 Ultra arriveerde in een strak zwart doosje, dat van buiten al subtiel hintte naar de hoogwaardige inhoud. Bij het openen vond ik: De headset zelf, veilig verpakt in zachte foam Twee ergonomische controllers, elk met een comfortabele polsriem Extra face foam en een brillenspacer voor oogdragers Een USB‑C naar USB‑C kabel voor PICO Connect Een snelstartgids, garantiebewijzen en veiligheidsinformatie Geen overbodige accessoires, enkel wat echt nodig is. Mijn eerste indruk van de headset was positief: de matgrijze afwerking ademde robuustheid, en met slechts 580 g voelde hij verrassend licht aan in mijn hand. De controllers zagen er meteen vertrouwd uit, met een ergonomisch handvat en duidelijk geplaatste knoppen. 3. Installatie en eerste setup Ik hoefde de PICO 4 Ultra alleen maar op te laden (ongeveer 38 min van 0→80 %) en mijn bril te verbinden met mijn Windows-pc via de meegeleverde kabel en de PICO Connect-software. Het installeren van die driver verliep vlot: binnen enkele minuten zag ik mijn pc-desktop in VR verschijnen. SteamVR werd automatisch gedetecteerd, en voor ik het wist liep ik rond in de SteamVR-hub. Wat me opviel: de eye‑to‑handedness (IPD) stel je zeer precies in via de ingebouwde Hall-sensor en P‑sensor. Mijn eigen pupillenafstand (ongeveer 64 mm) paste ik in vier stappen aan, en de beelden werden van meet af aan haarscherp. 4. Display en beeldkwaliteit: UHD 4K+ in VR De belangrijkste upgrade ten opzichte van eerdere PICO‑modellen is onmiskenbaar het Ultra HD 4K+ LCD‑scherm met 4320 × 2160 resolutie (2160 × 2160 per oog). Zodra ik de headset opzette, voelde ik me in een mini‑bioscoop met haarscherpe beelden. Kleine details in textures en dashboards in simulaties en games kwamen in 4K-indruk echt tot hun recht: Kleur en contrast leken nog natuurlijker dan bij OLED‑VR‑brillen. Ghosting of “smearing” bij snelle headturns was minimaal. Screen door effect (de zichtbare pixelruimte) was voor het eerst voor mij vrijwel verdwenen. Het resultaat was een vloeiendere leesbaarheid van menu’s en game‑UI’s, én een verhoogd realisme bij mixed reality‑toepassingen: virtuele objecten lieten zich haast niet meer onderscheiden van echte meubels in mijn woonkamer. 5. Full‑body tracking: wanneer je avatar echt wordt Waar ik bij veel standalone VR-brillen genoegen neem met hand- en hoofdtracking, unlockte de PICO 4 Ultra voor mij de volgende stap: AI‑gestuurde full‑body tracking. Zonder extra trackers om mijn enkels en heupen kan ik nu met behulp van ingebouwde sensoren en AI‑algoritmen mijn hele lichaam laten volgen. Mijn eigen speelse kattenstreken – armen zwaaien, hurkend ontwijken – zagen er in VR voortaan vloeiender uit. In spellen als Blade & Sorcery en Sweet Sweets Imbued ervoer ik een ongekend gevoel van aanwezigheid: ik kon echt voorover buigen om een zwaard op te rapen of wegduiken voor een virtuele spreuk. De nauwkeurigheid is niet feilloos—ze mist af en toe nuances bij een snel spagaat of een totaal gedraaide hoek—but voor een standalone headset zonder externe trackers voelt dit als een echte doorbraak. Het is alsof AI een onzichtbare camera om me heen simuleert. 6. Mixed reality: virtuele elementen in mijn eigen kamer Mixed reality is voor mij de hoofdreden om deze headset te willen: het naadloos combineren van virtuele elementen in mijn woonkamer. Dankzij de dubbele 32 MP camera’s worden mijn echte meubels overdag scherp in beeld gebracht, waarna virtuele objecten (game-UI’s, hologrammen) er als het ware bovenop worden geprojecteerd. Ik testte dit in PICO XR Home, waarbij je je eigen ruimte scant en virtuele widgets (zoals een YouTube‑screen of een virtuele gamehub) kunt ophangen aan muren en tafels. Het is gek om te zien hoe die hologrammen uit mijn salontafel lijken te groeien, terwijl ik er omheen kan lopen. Als ik naar een virtuele klok kijk, draait mijn hoofd en blijft de klok in de juiste wereldpositie hangen. Voor productiviteitsapplicaties, zoals virtuele desktops, voelt dit net als werken met meerdere monitors die in de ruimte zweven. 7. PC‑connectiviteit: SteamVR en meerdere desktops De PICO Connect-kabel en software laten me mijn headset als gewone VR‑monitor behandelen. SteamVR-tracking, Oculus‑Link‑achtige functionaliteit en meerdere virtuele desktops maken mijn pc-ervaring volledig in VR: SteamVR spelen: ik start Resident Evil 4 VR en loop door kastelen alsof ik er echt in sta. Desktop in VR: mijn Windows‑desktops verschijnen als gigantische vensters, ideaal om research en game‑wiki’s naast elkaar te openen zonder je echte scherm te belasten. Edge‑browser in VR: research doen of lezen voelt alsof ik in een privé-kino zit, met statische scherpte en tekst die niet korrelig wordt. Vergelijkbare functionaliteit vind ik in Meta’s Link‑modus, maar de combinatie van hoge resolutie en lage latentie bij de PICO 4 Ultra gaf mij echt het gevoel van een dedicated VR‑PC. De kabel is flexibel en lang genoeg, waardoor ik vrij rond kan lopen zonder te struikelen. 8. Cloud gaming met GeForce Now Sommige game‑titels zijn te zwaar voor standalone hardware, en hier komt de ondersteuning voor NVIDIA GeForce Now om de hoek kijken. Ik logde in met mijn GeForce Now‑account en streamde Cyberpunk 2077, Control en zelfs Microsoft Flight Simulator in UHD‑kwaliteit. De headset fungeert als streaming‑client: je kijkt naar een videostream, maar dankzij de hoge resolutie voelt het nauwelijks wazig en zit de latency binnen haalbare perken (ongeveer 40 ms) tijdens mijn tests in Nederland. Dit is een game‑changer als je geen krachtige gamingpc hebt, maar wél de PICO 4 Ultra. Je headset wordt dan je eigen persoonlijke gameroom, zonder installatie of hardware‑upgrades. 9. Audio en spatwaterbestendigheid De PICO 4 Ultra vertrouwt voor geluid op je eigen headset of een ingebouwde jack‑uitgang, maar de ingebouwde speakers (aan de zijkanten) verrasten me: heldere middentonen en voldoende volume voor casual ervaringen. Voor echt diep geluid sluit ik een kwalitatieve head‑mounted audio‑oplossing aan via de 3,5 mm‑jack of Bluetooth. Hoewel de PICO-brillen geen officiële IP‑rating hebben, vond ik dat zweet en een paar druppels geen storingen gaven tijdens intensieve spellen met veel fysieke beweging. Op een zomerse dag hield hij zich prima, al spoelde ik ‘m naderhand kort af met een droge microvezeldoek. 10. Batterijduur en opladen Met de li-ion batterij haalt de PICO 4 Ultra in mijn praktijk zo’n 2,5 tot 3 uur aan game‑of mixed reality‑sessies, afhankelijk van helderheid en tracking‑intensiteit. Daarna knippert een waarschuwing en schakelt de bril naar een power‑saving standby‑modus. Dankzij ultrasnel opladen is hij in 38 min weer op 80%, en in 1 uur en 11 min volledig vol. Ik gebruikte hiervoor de bijgeleverde USB‑C‑adapter (niet superkrachtig, maar voldoende), waarna ik binnen een half uur weer terug in VR kon duiken. 11. Comfort en ergonomie Een VR‑sessie van meer dan een uur kan nekklachten geven, maar de PICO 4 Ultra valt me op door de balans. De hoofdriem is verstelbaar, met een brede band bovenop en zachte foam‑padding rondom mijn gezicht. De brillenspacer voorkomt druk op mijn zonnebrilglazen. Ik ervoer weinig gezichtsmarkeringen, en de ventilatiekanaaltjes hielpen condens te verminderen. Mijn grootste gains? De 580 g totale gewicht zit relatief dicht tegen mijn schedel, waardoor ik bijna vergat dat ik een headset op had. In combinatie met de IPD-aanpassing (58–72 mm) kreeg ik scherpe beelden zonder vervagende randen. 12. Software‑updates en toekomstbestendigheid PICO belooft regelmatige firmware‑updates voor performance‑verbeteringen en bugfixes. Tijdens mijn testperiode rolde er twee updates uit: Tracking‑optimalisatie: full‑body tracking vloeiender, minder drift. Beeldkalibratie: kleurprofielen en IPD‑fine‑tuning verbeterd. Ik verwacht dat PICO blijft investeren in AI‑features zoals hand‑en vinger­herkenning, plus verdere integratie met bedrijfssoftware voor virtuele teamwork in 3D‑ruimtes. 13. Voor‑ en nadelen: mijn persoonlijke balans Voordelen Beeldkwaliteit: UHD 4K+ haarscherp en kleurrijk Mixed reality: accurate camera’s en AI‑tracking Full‑body tracking: zonder externe trackers PC‑connectiviteit: SteamVR en meerdere desktops Cloud gaming: GeForce Now-streaming in VR Comfort: lichtgewicht en verstelbare pasvorm Nadelen Batterijduur: 2,5–3 uur valt tegen voor lange sessies Prijs: hogere instapprijs dan standalone headsets Webcam: geen geïntegreerde RGB‑camera voor avatar capture Geen dioptrische correctie: brilgebruikers hebben spacers nodig 14. Praktijkvoorbeelden: mijn favoriete use‑cases Architectuursessies: ik laad SketchUp in VR, loop door virtuele gebouwen en verander razendsnel kleuren en meubels. Fitness: met Supernatural voel ik elke slag bij boksoefeningen en danssessies. Co‑working: via Spatial werk ik samen aan 3D‑presentaties met collega’s wereldwijd. Gaming: Resident Evil Village voelt intenser dan ooit, dankzij full‑body tracking en surroundgeluid. Mediaplay: Netflix in VR is een mini‑bioscoopervaring, vooral bij IMAX‑titels. 15. Is de PICO 4 Ultra iets voor jou? Na talloze uren in de PICO 4 Ultra concludeer ik: deze headset is een doorbraak voor wie mixed reality serieus neemt. Hij koppelt hoge resolutie, krachtige tracking en volledige pc‑integratie in één pakket. Voor gamers is het een next‑gen apparaat, voor creators een workspace in eigen huiskamer, en voor zakelijke gebruikers een tool voor virtuele meetings. Als je meer dan 3 uur per sessie VR wilt, raad ik een externe batterij‑pack of pauzes aan. Maar voor wie zoekt naar kwaliteit, flexibiliteit en toekomstbestendigheid, is de PICO 4 Ultra een onvervalste aanrader. Strap in, laad op en laat je eigen wereld samensmelten met de virtuele – ik ga weer!

1. Inleiding: waarom ik voor de LOQ 15ARP9 koos Als fervent elektronicablogger en fanatieke gamer ben ik altijd op zoek naar die ene laptop die zowel moeiteloos overweg kan met de nieuwste triple-A‑games als met zware contentcreatie­software. Mijn vorige machine, een allround Ultrabook uit 2020, struikelde bij moderne titels als Cyberpunk 2077 en hapte naar adem wanneer ik 4K‑video’s exporteerde in Premiere Pro. Toen Lenovo de LOQ 15ARP9 lanceerde met een AMD Ryzen 7 7435HS en een NVIDIA GeForce RTX 4070, voelde ik dat ik op een keerpunt stond: eindelijk een echte desktopvervanger voor onderweg. 2. Unboxing en eerste indruk De doos kwam bij mij binnen in een stevige bruine kartonnen verpakking, waarop alleen het Lenovo LOQ‑logo en wat productstickers prijkt. Geen poespas, gewoon simpel en rechttoe rechtaan. Zodra ik de bovenklep optilde, kwam de laptop in een beschermende sleeve tevoorschijn, met daaromheen een foamlaag die ‘m goed op z’n plek houdt tijdens transport. Wat meteen opviel: de relatief compacte footprint. Voor een 15,6‑inch laptop voelt de LOQ slank: 2,39 cm dik, 35,98 cm breed en 25,87 cm diep. Dat maakt ‘m makkelijk mee te nemen in een ruime rugzak of schoudertas. Verder in de doos vond ik: De 230 W AC‑adapter met redelijk zware, maar flexibele kabel Een korte handleiding en garantiebewijs Een sleutel (QR‑code) om snel te verbinden met online bronnen en updates Geen extra toeters en bellen, geen bundel spellen: Lenovo richt zich hier puur op de hardware. Mijn eerste aanraking met de behuizing wekte vertrouwen; geen goedkoop geplastificeerd cliché, maar een solide matte afwerking met subtiele LOQ‑accenten in het logo. 3. Design en bouwkwaliteit: stevig en functioneel De LOQ 15ARP9 is geen showpony met blinkend aluminium, maar juist een robuuste knokker met een ijzersterke plastic unibody. Aan de buitenkant zie je een minimalistische matte laag, die nauwelijks vingerafdrukken vasthoudt. Het unieke patroon aan de onderkant rond de ventilatieopening geeft ‘m net dat industriële gamervleugje, zonder kilo’s extra. Wanneer ik de deksel openklap, valt direct de stijfheid van de scharnieren op: je kunt ‘m met één hand openen en hij blijft op elke hoek stevig staan, zonder te wiebelen. Het display buigt niet mee als ik er iets harder op druk. Het voelt net als een echte desktop‑vervanger: solide, betrouwbaar en gemaakt om zware taken te doorstaan. 4. Toetsenbord en trackpad: comfort ontmoet flair Op het gebied van typen en navigeren scoort de LOQ hoog. Het 4‑zone RGB‑toetsenbord geeft me meteen een gevoel van controle: de WSAD‑toetsen staan wit omlijnd, waardoor ze in games duidelijk opvallen. Via Lenovo Vantage (daarover later meer) kan ik kleuren en effecten instellen: van ademende pulsen tijdens één‑spelercampagnes tot knipperende actie‑zones tijdens raider‑sessies. Het toetsenbord voelt stevig aan, met een prettige toetsaanslag van zo’n 1,5 mm. Lange blogs en code‑sessies vliegen voorbij zonder vermoeide vingers. Ook de lay‑out vind ik heel prettig: een volledige numerieke keypad en grote pijltoetsen, ideaal voor spreadsheets en RPG‑besturing. Het trackpad is ruim en nauwkeurig, gebaseerd op Windows Precision‑drivers. Fysieke knoppen ontbreken, maar het klikt overal even goed. Ik gebruik ‘m vooral voor productietaken en browsen, en hij reageert heel direct, zelfs op diagonale swipes. 5. Display: Full HD IPS met G‑SYNC en matte laag Lenovo rustte de LOQ 15ARP9 uit met een 15,6‑inch Full HD (1920 × 1080) IPS‑paneel. Waarom Full HD en geen 1440p of 4K? Simpel: een RTX 4070 op 1080p draait de meeste games op ultra-instellingen met hoge framerates, wat vooral voor gamers die competitief spelen (CS:GO, Valorant) cruciaal is. De matte afwerking doet precies wat hij belooft: reflecties zijn minimaal, zelfs bij een laagstaande zon. De maximale helderheid van 300 cd/m² is voor binnenshuis voldoende; in fel direct zonlicht merk je wel dat de kleuren iets verbleken. De kijkhoeken van 178° horizontaal en verticaal zorgen ervoor dat een vriend naast me op de bank nog steeds een natuurgetrouw beeld ziet. Een van mijn favoriete features is NVIDIA G‑SYNC: in ondersteunde games synchroniseert het paneel met de GPU‑frame‑output, waardoor tearing en stuttering tot het verleden behoren. Een soepele 144 fps‑sessie in Valorant voelde nog nooit zo direct en responsief. 6. Prestaties en hardwareconfiguratie 6.1 CPU: AMD Ryzen 7 7435HS Onder de kap huist een AMD Ryzen 7 7435HS, een 8‑core/16‑thread processor met een basisfrequentie van 3,1 GHz en een boost tot 4,5 GHz. In mijn tests in Cinebench R23 haalde ik een multitask‑score van rond de 14.500 punten, wat indrukwekkend is voor een ‘HS’-variant met beperkte TDP. Voor seriële taken zoals videopreview of compressie rende ik een 10 GB MP4-bestand in HandBrake en zag ik een tijdsbesparing van 25% ten opzichte van mijn vorige Ryzen 5‑machine. 6.2 GPU: NVIDIA GeForce RTX 4070 De GeForce RTX 4070 met 8 GB GDDR6 is dé ster voor gamers. In Cyberpunk 2077 op hoge settings (DLSS Quality) draaide ik gemiddeld 70 fps in 1080p, met ray tracing op Medium. In lichtere titels als Fortnite zag ik 200+ fps op Epic‑instellingen. De GPU scoorde in 3DMark Time Spy een nette 11.200 punten. Bovendien ondersteunt hij DLSS 3 en Ray Tracing, wat visueel indrukwekkende scènes oplevert zonder extreme framerate‑opofferingen. 6.3 Werkgeheugen: 24 GB [email protected] MHz Met 24 GB DDR5 RAM verdeeld over twee modules van 12 GB draaiden mijn zware virtuele machines en Docker‑containers moeiteloos. Voor videobewerking in Premiere Pro en After Effects is dit meer dan genoeg werkgeheugen; ik kan multi‑layer composities bewaren zonder out‑of‑memory‑errors. Het plafond ligt op 32 GB, mocht je ooit willen upgraden, maar voor nu voel ik me helemaal in mijn sas. 6.4 Opslag: 1 TB PCIe M.2 SSD De 1 TB NVMe‑SSD start Windows 11 in iets meer dan zes seconden op en laadt games in luttele seconden. In CrystalDiskMark haal ik lees­/schrijfsnelheden van 3.500/3.000 MB/s. Genoeg ruimte voor een flinke gamelibrary én grote mediaprojecten, zonder steeds te hoeven jongleren met externe schijven. 7. Koeling en thermische prestaties Een krachtige CPU en GPU vergen serieuze koeling. De LOQ heeft een dubbele fan‑setup met heatpipes en grote uitlaten aan de achterkant en onderzijde. In Performance‑modus (via Vantage) draaien de fans hoorbaar rond de 45 dB bij zware belasting, wat ik acceptabel vind voor een gaminglaptop. Onder de toetsen zakt de temperatuur tijdens intense sessies naar ongeveer 45 °C, terwijl de onderkant rond de 55 °C komt. Schakel ik over naar Balanced of Silence, dan loopt de CPU tegen een lichte klokbeperking aan (throttling rond 3,5 GHz), maar blijven fans fluisterstil. Voor dagelijks werk en lichte gaming is dat prima. Tijdens een urenlange marathon in Assassin’s Creed Valhalla hield de temperatuur van GPU en CPU zich binnen veilige marges: nooit boven de 95 °C, en de framerate bleef stabiel. Ik gebruik soms een laptopstandaard om extra airflow te bieden, maar Lenovo’s eigen thermisch ontwerp doet al meer dan genoeg werk. 8. Connectiviteit en poorten In de huidige workflow wil ik alles kunnen aansluiten: 3× USB‑A 5 Gbps voor muis, toetsenbord en externe drives 1× USB‑C 10 Gbps met PD 140 W‑ondersteuning en DisplayPort 1.4 (ideaal voor opladen en tweede scherm tegelijk) 1× HDMI 2.1 (tot 8K/60 Hz of 4K/120 Hz) voor gaming op extern monitor of tv 1× Ethernet (RJ‑45) voor gegarandeerd stabiele online matches 1× 3,5 mm audio‑jack voor headset of DAC Daarnaast zijn Wi‑Fi 6 (802.11ax) en Bluetooth 5.2 aan boord. Ik sluit mijn gaming‑headset, mobiel én tablet naadloos aan, en voor LAN‑toernooien is een snelle gigabit‑verbinding een game‑changer. 9. Audio en webcam Voor de ingebouwde stereo‑speakers (2×2 W) vertrouwt Lenovo op Nahimic Audio‑optimalisaties. Het geluid klinkt verrassend vol en ruimtelijk, zeker voor een laptopformaat: klarinetten in muziekvideo’s klinken warm, explosies in games voelen zwaarmoedig en dialogen in series zoals “The Witcher” blijven helder zonder externe speakers. Toch raad ik bij serieuze beluistering aan om een headset of externe speakers te gebruiken. De 720p‑webcam is oké voor Zoom‑meetings, maar laat me duidelijk zijn: voor contentcreatie of vlogging zou ik een externe 1080p/4K‑webcam overwegen. ‘s Avonds in mijn thuiskantoor zie ik ruis in halfduister, wat je in deze prijsklasse net kunt accepteren, maar geen blijvertje is voor high‑end livestreams. 10. Software en Lenovo Vantage De laptop draait Windows 11 Home, vrij van bloatware. De ster in de software‑suite is Lenovo Vantage: een hub voor: Performance‑modes (Silence, Balanced, Performance) Fan‑curves afstellen en thermische limieten pardonneren RGB‑instellingen voor toetsenbord en lichteffecten Battery Health Charge om de batterij te beschermen BIOS‑updates en driver‑updates één‑klik‑klaar Ik gebruik Vantage dagelijks om de auto‑switch van modes in te schakelen: bij zware 3D‑workloads schakelt ‘ie zelf naar Performance, en bij surfen terug naar Silence. Erg handig voor wie niet steeds handmatig wil wisselen. 11. Gamingervaring in de praktijk Als gamer kan ik me uren vermaken op deze LOQ 15ARP9: Valorant: consistent 300+ fps, dankzij G‑SYNC geen tearing. Cyberpunk 2077: 70 fps op RT Medium + DLSS Quality, met pittige visuals en stabiele framerates. Forza Horizon 5: 120 fps in 1080p met highs settings en DLSS Performance; snelle races vloeien als olie. Horizon Zero Dawn: 80 fps op hoge instellingen, met gedetailleerde textures. Rocket League: cap van 240 fps via monitor‑cap, altijd superresponsief. De ALLM‑modus en eARC op de HDMI‑poort zorgen ervoor dat ik mijn externe gaming‑monitor en audio set soepel koppel. Voor LAN‑toernooien neem ik de LOQ mee en sluit ‘ie probleemloos aan op het toernooi‑Netwerk. 12. Productiviteit en contentcreatie Naast gaming verricht ik dagelijks productiewerk: Adobe Premiere Pro: 4K‑footage exporteer ik 30% sneller dan op mijn oude laptop. Photoshop: grote PSD’s laden vloeiend, zelfs met 20+ lagen. Blender: GPU‑rendering met OptiX versnelt viewport‑render ten opzichte van CPU‑only. Visual Studio Code: compile- en run‑taken gaan supersnel, dankzij de snelle CPU en SSD. Dankzij de 24 GB RAM kun ik multitasken zonder hiccups: video’s kijken, Spotify, browser in tientallen tabs én Premiere Pro draaien zonder dat Windows naar de swapfile grijpt. 13. Vergelijking met concurrenten Ik zette de LOQ 15ARP9 naast de ASUS TUF Gaming A15 (Ryzen 9 + RTX 4060) en de Acer Nitro 5 AN515‑58 (Ryzen 7 + RTX 4060): LOQ wint op GPU‑kracht (RTX 4070 vs 4060), G‑SYNC, en RAM‑configuratie. ASUS TUF scoort iets beter in koeling, dankzij extra grote heatsinks, maar is luider. Acer Nitro is voordeliger, maar mist de snelle USB‑C PD‑poort en heeft een lager klasse scherm (60 Hz vs 144 Hz). Voor mij biedt de LOQ 15ARP9 de beste balans tussen prijs, performance en bouwkwaliteit. 14. Voor‑ en nadelen: mijn persoonlijke afweging Voordelen Uitmuntende gaming‑performance (RTX 4070 + G‑SYNC) Snel en ruim RAM (24 GB DDR5) Bliksemsnelle 1 TB NVMe‑SSD Stevig, toch draagbaar design Flexibele Lenovo Vantage‑software Nadelen Matige batterijduur (1,5–4 uur, afhankelijk van workload) Zware 230 W‑adapter minder geschikt voor dagelijks onderweg 720p‑webcam is gedateerd Plastic chassis voelt minder premium dan aluminium concur­renten 15. Tips voor optimaal gebruik Gebruik een laptopstandaard om extra airflow te bieden tijdens lange sessies. Activeer Performance‑modus in Vantage voordat je grote games start. Kalibreer je scherm via Windows kleurprofielen voor minder blauw en betere kleuren tijdens contentcreatie. Houd BIOS en drivers up‑to‑date via Vantage om de laatste optimalisaties te ontvangen. Slaapstand vermijden: sluit ‘m af of zet ‘m in Hibernate om warmtestijging te voorkomen als hij in je tas zit. 16. Mijn eindoordeel Na weken intensief testen kan ik met zekerheid zeggen dat de Lenovo LOQ 15ARP9 voor mij dé ideale combinatie van game‑power en productiviteit is. Hij levert desktop‑klasse prestaties in een nog enigszins draagbaar jasje, biedt een scherp scherm met G‑SYNC, en met 24 GB DDR5‑RAM en 1 TB SSD ben ik voor de komende jaren gewapend. De thermische oplossing en software‑functies van Lenovo ronden het pakket af, ook al moet je concessies doen op batterijduur en webcamkwaliteit. Voor gamers en makers die een krachtige duizend­poot zoeken zonder in premium‑laptopprijs­categorieën te duiken, is deze LOQ 15ARP9 een echte aanrader. Mijn oude machine staat nu stof te happen, terwijl ik mijn volgende marathon‑stream op de LOQ inzet. Kortom: voor iedereen die vandaag, morgen én over vijf jaar nog probleemloos wil gamen en werken, is deze Lenovo LOQ een no‑brainer.