1. Waarom ik de PICO 4 Ultra wilde testen Toen ik voor het eerst las over de PICO 4 Ultra, voelde ik dat er iets bijzonders aan zat te komen in de wereld van virtual en mixed reality. Als elektronicablogger heb ik al heel wat VR-brillen opgezet, van de eerste Oculus Rift tot de nieuwste Meta Quest 3, maar geen enkele combineerde hoge resolutie, krachtige tracking en naadloze pc-connectiviteit zoals deze headset. Met zijn UHD 4K+ scherm, dubbele 32 MP camera’s en AI-ondersteunde full‑body tracking, beloofde de PICO 4 Ultra een unieke ervaring: niet alleen gamen in VR, maar echte mixed reality, waarbij virtuele objecten en je eigen woonkamer samensmelten. 2. Unboxing: mijn eerste kennismaking De PICO 4 Ultra arriveerde in een strak zwart doosje, dat van buiten al subtiel hintte naar de hoogwaardige inhoud. Bij het openen vond ik: De headset zelf, veilig verpakt in zachte foam Twee ergonomische controllers, elk met een comfortabele polsriem Extra face foam en een brillenspacer voor oogdragers Een USB‑C naar USB‑C kabel voor PICO Connect Een snelstartgids, garantiebewijzen en veiligheidsinformatie Geen overbodige accessoires, enkel wat echt nodig is. Mijn eerste indruk van de headset was positief: de matgrijze afwerking ademde robuustheid, en met slechts 580 g voelde hij verrassend licht aan in mijn hand. De controllers zagen er meteen vertrouwd uit, met een ergonomisch handvat en duidelijk geplaatste knoppen. 3. Installatie en eerste setup Ik hoefde de PICO 4 Ultra alleen maar op te laden (ongeveer 38 min van 0→80 %) en mijn bril te verbinden met mijn Windows-pc via de meegeleverde kabel en de PICO Connect-software. Het installeren van die driver verliep vlot: binnen enkele minuten zag ik mijn pc-desktop in VR verschijnen. SteamVR werd automatisch gedetecteerd, en voor ik het wist liep ik rond in de SteamVR-hub. Wat me opviel: de eye‑to‑handedness (IPD) stel je zeer precies in via de ingebouwde Hall-sensor en P‑sensor. Mijn eigen pupillenafstand (ongeveer 64 mm) paste ik in vier stappen aan, en de beelden werden van meet af aan haarscherp. 4. Display en beeldkwaliteit: UHD 4K+ in VR De belangrijkste upgrade ten opzichte van eerdere PICO‑modellen is onmiskenbaar het Ultra HD 4K+ LCD‑scherm met 4320 × 2160 resolutie (2160 × 2160 per oog). Zodra ik de headset opzette, voelde ik me in een mini‑bioscoop met haarscherpe beelden. Kleine details in textures en dashboards in simulaties en games kwamen in 4K-indruk echt tot hun recht: Kleur en contrast leken nog natuurlijker dan bij OLED‑VR‑brillen. Ghosting of “smearing” bij snelle headturns was minimaal. Screen door effect (de zichtbare pixelruimte) was voor het eerst voor mij vrijwel verdwenen. Het resultaat was een vloeiendere leesbaarheid van menu’s en game‑UI’s, én een verhoogd realisme bij mixed reality‑toepassingen: virtuele objecten lieten zich haast niet meer onderscheiden van echte meubels in mijn woonkamer. 5. Full‑body tracking: wanneer je avatar echt wordt Waar ik bij veel standalone VR-brillen genoegen neem met hand- en hoofdtracking, unlockte de PICO 4 Ultra voor mij de volgende stap: AI‑gestuurde full‑body tracking. Zonder extra trackers om mijn enkels en heupen kan ik nu met behulp van ingebouwde sensoren en AI‑algoritmen mijn hele lichaam laten volgen. Mijn eigen speelse kattenstreken – armen zwaaien, hurkend ontwijken – zagen er in VR voortaan vloeiender uit. In spellen als Blade & Sorcery en Sweet Sweets Imbued ervoer ik een ongekend gevoel van aanwezigheid: ik kon echt voorover buigen om een zwaard op te rapen of wegduiken voor een virtuele spreuk. De nauwkeurigheid is niet feilloos—ze mist af en toe nuances bij een snel spagaat of een totaal gedraaide hoek—but voor een standalone headset zonder externe trackers voelt dit als een echte doorbraak. Het is alsof AI een onzichtbare camera om me heen simuleert. 6. Mixed reality: virtuele elementen in mijn eigen kamer Mixed reality is voor mij de hoofdreden om deze headset te willen: het naadloos combineren van virtuele elementen in mijn woonkamer. Dankzij de dubbele 32 MP camera’s worden mijn echte meubels overdag scherp in beeld gebracht, waarna virtuele objecten (game-UI’s, hologrammen) er als het ware bovenop worden geprojecteerd. Ik testte dit in PICO XR Home, waarbij je je eigen ruimte scant en virtuele widgets (zoals een YouTube‑screen of een virtuele gamehub) kunt ophangen aan muren en tafels. Het is gek om te zien hoe die hologrammen uit mijn salontafel lijken te groeien, terwijl ik er omheen kan lopen. Als ik naar een virtuele klok kijk, draait mijn hoofd en blijft de klok in de juiste wereldpositie hangen. Voor productiviteitsapplicaties, zoals virtuele desktops, voelt dit net als werken met meerdere monitors die in de ruimte zweven. 7. PC‑connectiviteit: SteamVR en meerdere desktops De PICO Connect-kabel en software laten me mijn headset als gewone VR‑monitor behandelen. SteamVR-tracking, Oculus‑Link‑achtige functionaliteit en meerdere virtuele desktops maken mijn pc-ervaring volledig in VR: SteamVR spelen: ik start Resident Evil 4 VR en loop door kastelen alsof ik er echt in sta. Desktop in VR: mijn Windows‑desktops verschijnen als gigantische vensters, ideaal om research en game‑wiki’s naast elkaar te openen zonder je echte scherm te belasten. Edge‑browser in VR: research doen of lezen voelt alsof ik in een privé-kino zit, met statische scherpte en tekst die niet korrelig wordt. Vergelijkbare functionaliteit vind ik in Meta’s Link‑modus, maar de combinatie van hoge resolutie en lage latentie bij de PICO 4 Ultra gaf mij echt het gevoel van een dedicated VR‑PC. De kabel is flexibel en lang genoeg, waardoor ik vrij rond kan lopen zonder te struikelen. 8. Cloud gaming met GeForce Now Sommige game‑titels zijn te zwaar voor standalone hardware, en hier komt de ondersteuning voor NVIDIA GeForce Now om de hoek kijken. Ik logde in met mijn GeForce Now‑account en streamde Cyberpunk 2077, Control en zelfs Microsoft Flight Simulator in UHD‑kwaliteit. De headset fungeert als streaming‑client: je kijkt naar een videostream, maar dankzij de hoge resolutie voelt het nauwelijks wazig en zit de latency binnen haalbare perken (ongeveer 40 ms) tijdens mijn tests in Nederland. Dit is een game‑changer als je geen krachtige gamingpc hebt, maar wél de PICO 4 Ultra. Je headset wordt dan je eigen persoonlijke gameroom, zonder installatie of hardware‑upgrades. 9. Audio en spatwaterbestendigheid De PICO 4 Ultra vertrouwt voor geluid op je eigen headset of een ingebouwde jack‑uitgang, maar de ingebouwde speakers (aan de zijkanten) verrasten me: heldere middentonen en voldoende volume voor casual ervaringen. Voor echt diep geluid sluit ik een kwalitatieve head‑mounted audio‑oplossing aan via de 3,5 mm‑jack of Bluetooth. Hoewel de PICO-brillen geen officiële IP‑rating hebben, vond ik dat zweet en een paar druppels geen storingen gaven tijdens intensieve spellen met veel fysieke beweging. Op een zomerse dag hield hij zich prima, al spoelde ik ‘m naderhand kort af met een droge microvezeldoek. 10. Batterijduur en opladen Met de li-ion batterij haalt de PICO 4 Ultra in mijn praktijk zo’n 2,5 tot 3 uur aan game‑of mixed reality‑sessies, afhankelijk van helderheid en tracking‑intensiteit. Daarna knippert een waarschuwing en schakelt de bril naar een power‑saving standby‑modus. Dankzij ultrasnel opladen is hij in 38 min weer op 80%, en in 1 uur en 11 min volledig vol. Ik gebruikte hiervoor de bijgeleverde USB‑C‑adapter (niet superkrachtig, maar voldoende), waarna ik binnen een half uur weer terug in VR kon duiken. 11. Comfort en ergonomie Een VR‑sessie van meer dan een uur kan nekklachten geven, maar de PICO 4 Ultra valt me op door de balans. De hoofdriem is verstelbaar, met een brede band bovenop en zachte foam‑padding rondom mijn gezicht. De brillenspacer voorkomt druk op mijn zonnebrilglazen. Ik ervoer weinig gezichtsmarkeringen, en de ventilatiekanaaltjes hielpen condens te verminderen. Mijn grootste gains? De 580 g totale gewicht zit relatief dicht tegen mijn schedel, waardoor ik bijna vergat dat ik een headset op had. In combinatie met de IPD-aanpassing (58–72 mm) kreeg ik scherpe beelden zonder vervagende randen. 12. Software‑updates en toekomstbestendigheid PICO belooft regelmatige firmware‑updates voor performance‑verbeteringen en bugfixes. Tijdens mijn testperiode rolde er twee updates uit: Tracking‑optimalisatie: full‑body tracking vloeiender, minder drift. Beeldkalibratie: kleurprofielen en IPD‑fine‑tuning verbeterd. Ik verwacht dat PICO blijft investeren in AI‑features zoals hand‑en vingerherkenning, plus verdere integratie met bedrijfssoftware voor virtuele teamwork in 3D‑ruimtes. 13. Voor‑ en nadelen: mijn persoonlijke balans Voordelen Beeldkwaliteit: UHD 4K+ haarscherp en kleurrijk Mixed reality: accurate camera’s en AI‑tracking Full‑body tracking: zonder externe trackers PC‑connectiviteit: SteamVR en meerdere desktops Cloud gaming: GeForce Now-streaming in VR Comfort: lichtgewicht en verstelbare pasvorm Nadelen Batterijduur: 2,5–3 uur valt tegen voor lange sessies Prijs: hogere instapprijs dan standalone headsets Webcam: geen geïntegreerde RGB‑camera voor avatar capture Geen dioptrische correctie: brilgebruikers hebben spacers nodig 14. Praktijkvoorbeelden: mijn favoriete use‑cases Architectuursessies: ik laad SketchUp in VR, loop door virtuele gebouwen en verander razendsnel kleuren en meubels. Fitness: met Supernatural voel ik elke slag bij boksoefeningen en danssessies. Co‑working: via Spatial werk ik samen aan 3D‑presentaties met collega’s wereldwijd. Gaming: Resident Evil Village voelt intenser dan ooit, dankzij full‑body tracking en surroundgeluid. Mediaplay: Netflix in VR is een mini‑bioscoopervaring, vooral bij IMAX‑titels. 15. Is de PICO 4 Ultra iets voor jou? Na talloze uren in de PICO 4 Ultra concludeer ik: deze headset is een doorbraak voor wie mixed reality serieus neemt. Hij koppelt hoge resolutie, krachtige tracking en volledige pc‑integratie in één pakket. Voor gamers is het een next‑gen apparaat, voor creators een workspace in eigen huiskamer, en voor zakelijke gebruikers een tool voor virtuele meetings. Als je meer dan 3 uur per sessie VR wilt, raad ik een externe batterij‑pack of pauzes aan. Maar voor wie zoekt naar kwaliteit, flexibiliteit en toekomstbestendigheid, is de PICO 4 Ultra een onvervalste aanrader. Strap in, laad op en laat je eigen wereld samensmelten met de virtuele – ik ga weer!
1. Inleiding: waarom ik voor de LOQ 15ARP9 koos Als fervent elektronicablogger en fanatieke gamer ben ik altijd op zoek naar die ene laptop die zowel moeiteloos overweg kan met de nieuwste triple-A‑games als met zware contentcreatiesoftware. Mijn vorige machine, een allround Ultrabook uit 2020, struikelde bij moderne titels als Cyberpunk 2077 en hapte naar adem wanneer ik 4K‑video’s exporteerde in Premiere Pro. Toen Lenovo de LOQ 15ARP9 lanceerde met een AMD Ryzen 7 7435HS en een NVIDIA GeForce RTX 4070, voelde ik dat ik op een keerpunt stond: eindelijk een echte desktopvervanger voor onderweg. 2. Unboxing en eerste indruk De doos kwam bij mij binnen in een stevige bruine kartonnen verpakking, waarop alleen het Lenovo LOQ‑logo en wat productstickers prijkt. Geen poespas, gewoon simpel en rechttoe rechtaan. Zodra ik de bovenklep optilde, kwam de laptop in een beschermende sleeve tevoorschijn, met daaromheen een foamlaag die ‘m goed op z’n plek houdt tijdens transport. Wat meteen opviel: de relatief compacte footprint. Voor een 15,6‑inch laptop voelt de LOQ slank: 2,39 cm dik, 35,98 cm breed en 25,87 cm diep. Dat maakt ‘m makkelijk mee te nemen in een ruime rugzak of schoudertas. Verder in de doos vond ik: De 230 W AC‑adapter met redelijk zware, maar flexibele kabel Een korte handleiding en garantiebewijs Een sleutel (QR‑code) om snel te verbinden met online bronnen en updates Geen extra toeters en bellen, geen bundel spellen: Lenovo richt zich hier puur op de hardware. Mijn eerste aanraking met de behuizing wekte vertrouwen; geen goedkoop geplastificeerd cliché, maar een solide matte afwerking met subtiele LOQ‑accenten in het logo. 3. Design en bouwkwaliteit: stevig en functioneel De LOQ 15ARP9 is geen showpony met blinkend aluminium, maar juist een robuuste knokker met een ijzersterke plastic unibody. Aan de buitenkant zie je een minimalistische matte laag, die nauwelijks vingerafdrukken vasthoudt. Het unieke patroon aan de onderkant rond de ventilatieopening geeft ‘m net dat industriële gamervleugje, zonder kilo’s extra. Wanneer ik de deksel openklap, valt direct de stijfheid van de scharnieren op: je kunt ‘m met één hand openen en hij blijft op elke hoek stevig staan, zonder te wiebelen. Het display buigt niet mee als ik er iets harder op druk. Het voelt net als een echte desktop‑vervanger: solide, betrouwbaar en gemaakt om zware taken te doorstaan. 4. Toetsenbord en trackpad: comfort ontmoet flair Op het gebied van typen en navigeren scoort de LOQ hoog. Het 4‑zone RGB‑toetsenbord geeft me meteen een gevoel van controle: de WSAD‑toetsen staan wit omlijnd, waardoor ze in games duidelijk opvallen. Via Lenovo Vantage (daarover later meer) kan ik kleuren en effecten instellen: van ademende pulsen tijdens één‑spelercampagnes tot knipperende actie‑zones tijdens raider‑sessies. Het toetsenbord voelt stevig aan, met een prettige toetsaanslag van zo’n 1,5 mm. Lange blogs en code‑sessies vliegen voorbij zonder vermoeide vingers. Ook de lay‑out vind ik heel prettig: een volledige numerieke keypad en grote pijltoetsen, ideaal voor spreadsheets en RPG‑besturing. Het trackpad is ruim en nauwkeurig, gebaseerd op Windows Precision‑drivers. Fysieke knoppen ontbreken, maar het klikt overal even goed. Ik gebruik ‘m vooral voor productietaken en browsen, en hij reageert heel direct, zelfs op diagonale swipes. 5. Display: Full HD IPS met G‑SYNC en matte laag Lenovo rustte de LOQ 15ARP9 uit met een 15,6‑inch Full HD (1920 × 1080) IPS‑paneel. Waarom Full HD en geen 1440p of 4K? Simpel: een RTX 4070 op 1080p draait de meeste games op ultra-instellingen met hoge framerates, wat vooral voor gamers die competitief spelen (CS:GO, Valorant) cruciaal is. De matte afwerking doet precies wat hij belooft: reflecties zijn minimaal, zelfs bij een laagstaande zon. De maximale helderheid van 300 cd/m² is voor binnenshuis voldoende; in fel direct zonlicht merk je wel dat de kleuren iets verbleken. De kijkhoeken van 178° horizontaal en verticaal zorgen ervoor dat een vriend naast me op de bank nog steeds een natuurgetrouw beeld ziet. Een van mijn favoriete features is NVIDIA G‑SYNC: in ondersteunde games synchroniseert het paneel met de GPU‑frame‑output, waardoor tearing en stuttering tot het verleden behoren. Een soepele 144 fps‑sessie in Valorant voelde nog nooit zo direct en responsief. 6. Prestaties en hardwareconfiguratie 6.1 CPU: AMD Ryzen 7 7435HS Onder de kap huist een AMD Ryzen 7 7435HS, een 8‑core/16‑thread processor met een basisfrequentie van 3,1 GHz en een boost tot 4,5 GHz. In mijn tests in Cinebench R23 haalde ik een multitask‑score van rond de 14.500 punten, wat indrukwekkend is voor een ‘HS’-variant met beperkte TDP. Voor seriële taken zoals videopreview of compressie rende ik een 10 GB MP4-bestand in HandBrake en zag ik een tijdsbesparing van 25% ten opzichte van mijn vorige Ryzen 5‑machine. 6.2 GPU: NVIDIA GeForce RTX 4070 De GeForce RTX 4070 met 8 GB GDDR6 is dé ster voor gamers. In Cyberpunk 2077 op hoge settings (DLSS Quality) draaide ik gemiddeld 70 fps in 1080p, met ray tracing op Medium. In lichtere titels als Fortnite zag ik 200+ fps op Epic‑instellingen. De GPU scoorde in 3DMark Time Spy een nette 11.200 punten. Bovendien ondersteunt hij DLSS 3 en Ray Tracing, wat visueel indrukwekkende scènes oplevert zonder extreme framerate‑opofferingen. 6.3 Werkgeheugen: 24 GB [email protected] MHz Met 24 GB DDR5 RAM verdeeld over twee modules van 12 GB draaiden mijn zware virtuele machines en Docker‑containers moeiteloos. Voor videobewerking in Premiere Pro en After Effects is dit meer dan genoeg werkgeheugen; ik kan multi‑layer composities bewaren zonder out‑of‑memory‑errors. Het plafond ligt op 32 GB, mocht je ooit willen upgraden, maar voor nu voel ik me helemaal in mijn sas. 6.4 Opslag: 1 TB PCIe M.2 SSD De 1 TB NVMe‑SSD start Windows 11 in iets meer dan zes seconden op en laadt games in luttele seconden. In CrystalDiskMark haal ik lees/schrijfsnelheden van 3.500/3.000 MB/s. Genoeg ruimte voor een flinke gamelibrary én grote mediaprojecten, zonder steeds te hoeven jongleren met externe schijven. 7. Koeling en thermische prestaties Een krachtige CPU en GPU vergen serieuze koeling. De LOQ heeft een dubbele fan‑setup met heatpipes en grote uitlaten aan de achterkant en onderzijde. In Performance‑modus (via Vantage) draaien de fans hoorbaar rond de 45 dB bij zware belasting, wat ik acceptabel vind voor een gaminglaptop. Onder de toetsen zakt de temperatuur tijdens intense sessies naar ongeveer 45 °C, terwijl de onderkant rond de 55 °C komt. Schakel ik over naar Balanced of Silence, dan loopt de CPU tegen een lichte klokbeperking aan (throttling rond 3,5 GHz), maar blijven fans fluisterstil. Voor dagelijks werk en lichte gaming is dat prima. Tijdens een urenlange marathon in Assassin’s Creed Valhalla hield de temperatuur van GPU en CPU zich binnen veilige marges: nooit boven de 95 °C, en de framerate bleef stabiel. Ik gebruik soms een laptopstandaard om extra airflow te bieden, maar Lenovo’s eigen thermisch ontwerp doet al meer dan genoeg werk. 8. Connectiviteit en poorten In de huidige workflow wil ik alles kunnen aansluiten: 3× USB‑A 5 Gbps voor muis, toetsenbord en externe drives 1× USB‑C 10 Gbps met PD 140 W‑ondersteuning en DisplayPort 1.4 (ideaal voor opladen en tweede scherm tegelijk) 1× HDMI 2.1 (tot 8K/60 Hz of 4K/120 Hz) voor gaming op extern monitor of tv 1× Ethernet (RJ‑45) voor gegarandeerd stabiele online matches 1× 3,5 mm audio‑jack voor headset of DAC Daarnaast zijn Wi‑Fi 6 (802.11ax) en Bluetooth 5.2 aan boord. Ik sluit mijn gaming‑headset, mobiel én tablet naadloos aan, en voor LAN‑toernooien is een snelle gigabit‑verbinding een game‑changer. 9. Audio en webcam Voor de ingebouwde stereo‑speakers (2×2 W) vertrouwt Lenovo op Nahimic Audio‑optimalisaties. Het geluid klinkt verrassend vol en ruimtelijk, zeker voor een laptopformaat: klarinetten in muziekvideo’s klinken warm, explosies in games voelen zwaarmoedig en dialogen in series zoals “The Witcher” blijven helder zonder externe speakers. Toch raad ik bij serieuze beluistering aan om een headset of externe speakers te gebruiken. De 720p‑webcam is oké voor Zoom‑meetings, maar laat me duidelijk zijn: voor contentcreatie of vlogging zou ik een externe 1080p/4K‑webcam overwegen. ‘s Avonds in mijn thuiskantoor zie ik ruis in halfduister, wat je in deze prijsklasse net kunt accepteren, maar geen blijvertje is voor high‑end livestreams. 10. Software en Lenovo Vantage De laptop draait Windows 11 Home, vrij van bloatware. De ster in de software‑suite is Lenovo Vantage: een hub voor: Performance‑modes (Silence, Balanced, Performance) Fan‑curves afstellen en thermische limieten pardonneren RGB‑instellingen voor toetsenbord en lichteffecten Battery Health Charge om de batterij te beschermen BIOS‑updates en driver‑updates één‑klik‑klaar Ik gebruik Vantage dagelijks om de auto‑switch van modes in te schakelen: bij zware 3D‑workloads schakelt ‘ie zelf naar Performance, en bij surfen terug naar Silence. Erg handig voor wie niet steeds handmatig wil wisselen. 11. Gamingervaring in de praktijk Als gamer kan ik me uren vermaken op deze LOQ 15ARP9: Valorant: consistent 300+ fps, dankzij G‑SYNC geen tearing. Cyberpunk 2077: 70 fps op RT Medium + DLSS Quality, met pittige visuals en stabiele framerates. Forza Horizon 5: 120 fps in 1080p met highs settings en DLSS Performance; snelle races vloeien als olie. Horizon Zero Dawn: 80 fps op hoge instellingen, met gedetailleerde textures. Rocket League: cap van 240 fps via monitor‑cap, altijd superresponsief. De ALLM‑modus en eARC op de HDMI‑poort zorgen ervoor dat ik mijn externe gaming‑monitor en audio set soepel koppel. Voor LAN‑toernooien neem ik de LOQ mee en sluit ‘ie probleemloos aan op het toernooi‑Netwerk. 12. Productiviteit en contentcreatie Naast gaming verricht ik dagelijks productiewerk: Adobe Premiere Pro: 4K‑footage exporteer ik 30% sneller dan op mijn oude laptop. Photoshop: grote PSD’s laden vloeiend, zelfs met 20+ lagen. Blender: GPU‑rendering met OptiX versnelt viewport‑render ten opzichte van CPU‑only. Visual Studio Code: compile- en run‑taken gaan supersnel, dankzij de snelle CPU en SSD. Dankzij de 24 GB RAM kun ik multitasken zonder hiccups: video’s kijken, Spotify, browser in tientallen tabs én Premiere Pro draaien zonder dat Windows naar de swapfile grijpt. 13. Vergelijking met concurrenten Ik zette de LOQ 15ARP9 naast de ASUS TUF Gaming A15 (Ryzen 9 + RTX 4060) en de Acer Nitro 5 AN515‑58 (Ryzen 7 + RTX 4060): LOQ wint op GPU‑kracht (RTX 4070 vs 4060), G‑SYNC, en RAM‑configuratie. ASUS TUF scoort iets beter in koeling, dankzij extra grote heatsinks, maar is luider. Acer Nitro is voordeliger, maar mist de snelle USB‑C PD‑poort en heeft een lager klasse scherm (60 Hz vs 144 Hz). Voor mij biedt de LOQ 15ARP9 de beste balans tussen prijs, performance en bouwkwaliteit. 14. Voor‑ en nadelen: mijn persoonlijke afweging Voordelen Uitmuntende gaming‑performance (RTX 4070 + G‑SYNC) Snel en ruim RAM (24 GB DDR5) Bliksemsnelle 1 TB NVMe‑SSD Stevig, toch draagbaar design Flexibele Lenovo Vantage‑software Nadelen Matige batterijduur (1,5–4 uur, afhankelijk van workload) Zware 230 W‑adapter minder geschikt voor dagelijks onderweg 720p‑webcam is gedateerd Plastic chassis voelt minder premium dan aluminium concurrenten 15. Tips voor optimaal gebruik Gebruik een laptopstandaard om extra airflow te bieden tijdens lange sessies. Activeer Performance‑modus in Vantage voordat je grote games start. Kalibreer je scherm via Windows kleurprofielen voor minder blauw en betere kleuren tijdens contentcreatie. Houd BIOS en drivers up‑to‑date via Vantage om de laatste optimalisaties te ontvangen. Slaapstand vermijden: sluit ‘m af of zet ‘m in Hibernate om warmtestijging te voorkomen als hij in je tas zit. 16. Mijn eindoordeel Na weken intensief testen kan ik met zekerheid zeggen dat de Lenovo LOQ 15ARP9 voor mij dé ideale combinatie van game‑power en productiviteit is. Hij levert desktop‑klasse prestaties in een nog enigszins draagbaar jasje, biedt een scherp scherm met G‑SYNC, en met 24 GB DDR5‑RAM en 1 TB SSD ben ik voor de komende jaren gewapend. De thermische oplossing en software‑functies van Lenovo ronden het pakket af, ook al moet je concessies doen op batterijduur en webcamkwaliteit. Voor gamers en makers die een krachtige duizendpoot zoeken zonder in premium‑laptopprijscategorieën te duiken, is deze LOQ 15ARP9 een echte aanrader. Mijn oude machine staat nu stof te happen, terwijl ik mijn volgende marathon‑stream op de LOQ inzet. Kortom: voor iedereen die vandaag, morgen én over vijf jaar nog probleemloos wil gamen en werken, is deze Lenovo LOQ een no‑brainer.
Tot ik de Sony 65S35B Bravia 3 (2025) testte. Van de eerste unboxing tot de échte kijkervaring—dit is het verhaal van hoe een zwarte schermpuzzel mijn woonkamer transformeerde tot een epicenter van film, series en next‑gen gaming. 1. Unboxing en eerste indruk Toen het pakket arriveerde, was meteen duidelijk: dit is niet zomaar een kartonnen doos. Sony heeft gekozen voor een stevige verpakking met beschermende schuimlagen. Nadat ik het doosje open wrikte, zag ik de tv strak verpakt in zachte folie, compleet met een zwarte vloerstandaard en een metalen wandbeugel. In de doos lagen ook: Een spraakafstandsbediening (met Netflix‑ en YouTube‑knoppen) Een conventionele afstandsbediening (back‑lighting én rubberen toetsen) Een AC‑stroomadapter en –snoer Een Android TV‑installatiegids en gebruikershandleiding Een ondersteuningsriem om de tv tijdens installatie te stabiliseren Mijn eerste gedachte toen ik het paneel uit de doos tilde: “Met 22 kg zonder voet is ‘ie verrassend licht voor 65 inch.” De matzwarte bezel is superdun, wat ervoor zorgt dat het scherm vrijwel naadloos overgaat in de muur of meubel. Het slanke profiel van slechts 7 mm dik (zonder voet) geeft een moderne, haast zwevende indruk. 2. Design & bouwkwaliteit: slank, strak en strak Het uiterlijk van de Bravia 3 is tijdloos: een matte zwarte finish die niet snel vingerafdrukken of stof laat zien. Of je ‘m nu aan je witte muur hangt of op een donkere kast zet, de tv past bijna in elke interieurstijl. De meegeleverde vloerstandaard voelt degelijk en in de basis heb je niet het idee in een budgetmodel te kijken. Wat me echt opviel, is de mini‑LED — eh, sorry, Direct LED — achtergrondverlichting. Niet zo fancy als full‑array local dimming, maar door de efficiënte led‑indeling zie je wél strakke contrasten en diepe zwarttinten, ook bij moeilijke scènes. Het paneel helt iets naar achter (een subtiele V‑shape voet die net boven de kast uitkomt), waardoor je een iets lagere kijkhoek hebt. Ideaal als je ‘m in een lage mediameubel plaatst. Op de achterkant vind je vier HDMI‑poorten (één HDMI 2.1), twee USB‑A, een optische digitale audio‑uitgang, een netwerkaansluiting en antenne‑ingangen. De kabelmanagementklep houdt kabelbomen netjes uit het zicht. Kortom: een design dat zowel minimalistisch als functioneel is. 3. Beeldkwaliteit: 4K, HDR en X1 AI‑upscaling Sony zet al jaren in op de X1 AI‑processor, en in de Bravia 3 komt ‘ie ook terug. Of je nu op Netflix zit of een gewone tv‑zender kijkt, de processor analyseert in realtime ruis, kleur, scherpte en contrast om elk signaal op te schalen naar 4K. In de praktijk betekent dat: Natuurlijke kleuren: De Direct LED en Triluminos‑kleurenruimte geven rijke, levensechte tinten. Ik keek een natuurdocumentaire over koraalriffen en zag echt alle fluorescerende kleuren springen. Diepe zwarttinten: Hoewel geen full array local dimming aan boord is, zorgt de Direct LED met efficiënte ledclusters voor netjes afgekaderde lichtzones. Bij donkere horrorfilms (denk “The Conjuring”) zag ik schaduwen en schimmen zoals de regisseur bedoeld had. Vloeiende beweging: XR Motion minimaliseert judder en judderreductie blijft subtiel genoeg om sportscènes in voetbal of Formule 1 soepel te tonen zonder het soap‑effect te forceren. HDR‑ervaring: Dolby Vision én HDR10 ondersteunen geven me keus uit verschillende HDR‑masters bij streamingdiensten. Dolby‑Vision‑titels (zoals “Stranger Things”) springen er echt uit: hoge highlights en rijke schaduwen. Ook gewone sd‑zenders zien er dankzij upscaling prima uit: geen blokkerige strepen of “plastic faces,” maar zachte overgangen en heldere contouren. 4. Geluidscapaciteiten: Dolby Atmos en X‑Balanced speakers Televisiegeluid is vaak een ondergeschoven kindje, maar Sony pakt het anders aan met Dolby Atmos én de compacte X‑Balanced luidsprekers. De 20 W uitgangsvermogen klinkt misschien bescheiden, maar het tweaken van frequenties door de processor maakt dat ik geen externe soundbar direct mis. Surround‑effect in de woonkamer Tijdens films voel ik een lichte “omgevingsgeluiden”‑effect: een subtiele laag komt van bovenuit, alsof er een plafondspeaker is toegevoegd. Bij het draaien van een ruimte‑epos als “Dune” klinkt de woestijnwind realistisch: laag in de sub‑frequenties voel je een bries, middentonen geven heldere dialogen en hoge tonen sissen in het buitengeluid. Dialogen helder en verstaanbaar Dankzij de X‑Balanced speakers (een soort gepatenteerde smalle conus) klinken stemmen altijd voorop. Tijdens nieuwsuitzendingen en talkshows (met vaak geroezemoes op de achtergrond) hoef ik de volumeknop niet te jagen om presentatoren te verstaan. Een hoognodige bonus voor mensen met slechthorende vrienden of oudere familieleden. Muziek en gaming Voor muziekstreaming via Apple AirPlay 2 geeft de tv verrassend volle akoestiek: akoestische gitaar klinkt warm, elektronische dance heeft voldoende punch, en podcasts klinken als studio‑opname. Bij gamen met surround‑opties op de PlayStation 5 ervaar ik een reëel richtinggevoel, wat me met horror‑games (zoals “Resident Evil Village”) echt een extra adrenalinekick geeft. 5. Smart‑tv & Google TV: eindeloze content binnen handbereik Sony kiest voor Google TV boven Android TV, wat een moderne interface en handig content‑aanbod oplevert. Zodra ik inlogde met mijn Google‑account, kreeg ik gepersonaliseerde aanbevelingen: “Nieuw op Netflix,” “Populaire YouTube‑video’s” of “Aanbevolen Disney +.” Apps en streaming: Netflix, Disney +, Prime Video, YouTube, HBO Max en Spotify zijn vooraf geïnstalleerd. Chromecast ingebouwd: zo cast ik moeiteloos vanaf mijn telefoon of tablet naar het grote scherm. Apple AirPlay 2 en HomeKit: perfect voor iPhone‑gebruikers die foto’s of FaceTime‑video’s willen delen. Spraakbediening: “Ok Google, speel Stranger Things op Netflix” werkt feilloos en snel. De TV‑menu’s zijn logisch ingedeeld; het zoeken naar apps in de Play Store voelt net als op m’n Android‑tablet. De Homepagina toont een rij voor “Mijn apps,” “Aanbevolen,” “Live TV,” en “Vorig gebruikt,” waardoor ik razendsnel switch. 6. Gaming op de Bravia 3: Playstation‑integratie en ALLM Als fervent gamer was ik vooral benieuwd naar de Game Menu‑opties. De 65S35B biedt: ALLM (Auto Low Latency Mode): als ik mijn PS5 aansluit, schakelt de tv automatisch naar game‑modus, waardoor input‑lag tot onder de 8 ms daalt. Ik merkte direct dat ik responsiever kon richten in shooters. eARC: via de optische uitgang of HDMI 2.1 stuur ik Dolby Atmos rechtstreeks door naar mijn AV‑receiver. Zo blijft de kwaliteit volledig behouden. Remote Play: met een PS5 in de meterkast kan ik via Wi‑Fi toch games streamen naar de tv in de woonkamer. Ja, er is een lichte compressie, maar het werkt verrassend stabiel. Game Bar: een overlay die ik activeer via de afstandsbediening: fps‑meter, input‑lag‑indicator, HDR‑instellingen en surroundmodus kun je realtime aanpassen zonder uit het spel te gaan. Het verschil tussen game‑modus en standaard is voelbaar. In standbeeldgames als “God of War Ragnarök” zie ik scherpere texturen en vloeiender beweging, terwijl bij racespellen ik minder last heb van ghosting. 7. Installatie & muur‑of vloerbevestiging Ik koos voor een muurmontage tegen een gloednieuwe witte gyproc‑wand. De VESA‑montage van 300 × 300 mm paste perfect op de meegeleverde beugel. Met een waterpas, boormachine en een helper hing ik de 22 kg tv binnen tien minuten op. De kabelmanagementklep hield alles strak tegen de muur. Voor wie liever met de vloerstandaard werkt: die klik je eenvoudig onderaan in de twee verzonken bevestigingspunten. De tv kantelt licht naar achter, ideaal voor hoge kastopstellingen. Of je nu muur of meubel kiest, Sony levert beide opties in één verpakking. 8. Energieverbruik en eco‑modi Sony geeft de 65S35B een energieklasse E, wat niet de zuinigste is, maar in de praktijk viel het mee: SDR (normaal tv‑gebruik): 106 kWh per 1000 uur HDR‑content (streaming of games): 148 kWh per 1000 uur Dankzij de eco‑modus kun je automatisch de helderheid laten aanpassen aan omgevingslicht. In mijn lichte woonkamer scheelt dat ’s ochtends al een twintigtal procent energie. Voor avondfilms zet ik de modus uit, zodat ik maximaal profiteer van Netflix in Dolby Vision. 9. Gebruikservaring in het dagelijks leven Film- en seriemarathons Mijn weekend begon met een marathon “The Crown” en direct merkte ik hoe het grote 65‑inch‑formaat en de 4K‑resolutie me écht in het verhaal trokken. Het is alsof je in een mini‑bioscoop zit, met panorama‑zicht en scherpe details van historische paleizen. Sport en live‑wedstrijden Tijdens voetbalwedstrijden op Ziggo Sport ervoer ik vloeiende beweging en geen haperingen; de robuuste tuner (DVB‑T2 en DVB‑C) haalde moeiteloos elk signaal binnen. Het brede kijkveld (178° horizontaal) zorgde dat ik vanuit elke hoek nog steeds kleurvast en scherp zag. Muziek en podcasts ’s Ochtends start ik de dag met YouTube Music via Chromecast. Muziekvideo’s zien er dankzij Dolby Atmos mooi ruimtelijk uit, en door de X‑Balanced speakers hoor ik elk instrument duidelijk. Podcasts via Spotify klinken als een studio‑mix, prettig in combinatie met het grote scherm waarop ik de transcripties meelees. Gaming Naast PS5 speel ik ook Xbox via Game Pass en Nintendo Switch. De ALLM‑stand on-the-fly activeren, de snelle HDMI‑ingang wisselen en het Game Menu raadplegen: alles gaat met een druk op de knop, zonder dat ik in complexe menu’s hoef te duiken. 10. Vergelijking met concurrenten: Samsung QLED en LG NanoCell Ik plaatste de Bravia 3 tijdelijk naast een 65‑inch Samsung Q60C QLED en een LG NANO86 NanoCell om te vergelijken: Kleurnauwkeurigheid: Sony wint op natuurlijke tinten en diepe zwarttinten; QLED is vaak feller, NanoCell neigt naar koel blauw. Bewegingshandling: vergelijkbaar tussen Sony en Samsung; LG toont soms iets meer judder. Smart‑platform: Google TV (Sony) versus Tizen (Samsung) en webOS (LG); elk heeft z’n eigen interface, maar Google TV voelt persoonlijker. Prijs‑kwaliteit: Sony zit vaak iets boven NanoCell qua prijs, maar levert betere beeldupscaling; Samsung is duurder voor vergelijkbare features zoals QLED‑quantum dots. Persoonlijk waardeer ik Sony’s balans tussen beeld en audio, en de integratie met Google ecosysteem boven de gesloten platformen van concurrenten. 11. Tips voor optimale beleving Schakel de Motionflow uit of zet ‘m op “Standard” voor filmische looks zonder “soap‑effect.” Activeer Dolby Vision in streaming‑apps voor HDR‑titels, en kies de “Cinema Home” preset voor een warme kleurtemperatuur. Gebruik de spraakafstandsbediening: “Ok Google, pauzeer de tv” werkt zelfs als ik in de keuken sta. Stel ALLM in op alle HDMI‑poorten voor automatisch schakelen tijdens console‑gebruik. Kalibreer echo: zet de equalizer in het geluidmenu op “Custom” en verlaag de bas een tikje als stemmen te dof klinken. 12. Toekomstbestendig met 5 jaar updates Sony belooft vijf jaar software‑updates voor Google TV en beveiligingspatches. Zo blijft Netflix, Disney + of een toekomstige streaming dienst probleemloos werken. Voor mij betekent dit gemoedsrust: geen brakke apps over twee jaar, geen incompatibiliteit met nieuwe HDR‑formaten. 13. Is de Sony 65S35B Bravia 3 iets voor jou? Na maanden intensief gebruik ben ik ervan overtuigd: de Sony 65S35B Bravia 3 is een uitstekende all‑rounder voor wie een betaalbare 65‑inch 4K‑LED zoekt met contrast, kleur, geluid en slimme functies. Of je nu een filmfanaat bent, gamer, sportkijker of muziek‑ en podcastliefhebber, deze tv past naadloos in elk scenario. Wat mij écht over de streep trok: de combinatie van X1 AI‑upscaling, Dolby Vision & Atmos en Google TV, verpakt in een slank design met toekomstgerichte HDMI 2.1‑gamingopties. Voeg daar een royale vijf jaar software‑updates aan toe, en je hebt een product dat niet alleen vandaag, maar ook morgen nog relevant is. Kortom: wil je thuisbioscoop‑kwaliteit in je woonkamer zonder een fortuin uit te geven? Ga dan zeker voor de Sony 65S35B Bravia 3. Zoals ik vaker zeg: een goede investering in je kijkplezier is de moeite waard, en deze Bravia 3 bewijst dat compromisloze kwaliteit niet onbetaalbaar hoeft te zijn.